مطالبات صنعت گردشگری؛ بررسی زیر ساخت‌ها و انتظارات گردشگری در دسترس

مطالبات صنعت گردشگری

محمد اسماعیل ارجمندی؛ مدیر مسئول
مجله سفرنویسان

در گذشته فکر می‌کردم گردشگری در دسترس، ویژه کم‌توانان و معلولان است. اما متوجه شدم که خیر در واقع مفهوم گردشگری در دسترس، گردشگری برای همه است، به نوعی جامعیت دارد! دوستانی که از لحاظ مالی ضعیف‌تر باشند و یا حتی دوستانی که به هر نحوی شاید استفاده از تکنولوژی روز برایشان سخت باشد. یا به آن دسترسی نداشته باشند را نیز می‌توان عضوی از این حوزه گردشگری برشمرد. این نوع از گردشگری، برای شکوفا شدن به سمت گردشگری پایدار حرکت کرده و کمک می‌کند به تمامی انسان‌ها، برای اینکه بتوانند گردشگری بهتری داشته باشند.

در سراسر دنیا یک میلیارد نفر در دسته افراد کم توان، قرار می‌گیرند. از این یک میلیارد نفر چقدر می‌توانند به گردشگری بپردازند؟ این آمار در ایران به چه صورت است؟ معلولان و کم‌توانان ایران، چه جمعیتی دارند و چه مقداری از آنان می‌توانند به گردشگری بپردازند؟ (با توجه به شرایط جسمی و اقتصادی خودشان) همینطور از این قشر چقدر می‌توان اشتغال‌زایی کرد؟ این بسیار مهم است. یعنی علاوه بر مزیت رقابتی، برای جذب گردشگر خارجی و حتی داخلی، چقدر می‌توانیم از این دوستان استفاده کنیم برای بحث اشتغال‌زایی! این دوستان چه نیازهایی دارند؟و اینکه شما به عنوان فعالان گردشگری در دسترس، زیرساخت‌های کلی کشور را در این حوزه چگونه می‌بینید؟پس از ایجاد تحولات در این حوزه، چه میزان رضایتمندی و چه میزان فرصت دیدید؟ با توجه به تکمیل زیرساخت‌ها چقدر فرصت به وجود آمده است؟

عدم وجود آمار

به نظر من روزنامه‌نگار، اینکه چند درصد قابلیت گردشگری دارند ربطی به بهزیستی ندارد. ما باید از حوزه خود وزارت گردشگری دنبال کنیم و آماری داشته باشیم که مثلا در طول سال ۱۴۰۰ (بعد از کرونا) چقدر از این دوستان از مراکز مختلف اقامتی و اماکن تفریحی و گردشگری بازدید کردند. سپس می‌توانیم آماری داشته باشیم که خب حالا بین این تعداد نفرکه به صورت سالانه به سفر رفته‌اند، ما می‌توانیم روی آن تاریخ‌گذاری و برنامه‌ریزی کنیم.

مسئله اینجا است که ما دسترسی به آمار نداریم. طبق آماری که از اتحادیه اروپا در دست است و به نوعی تجربی و نه علمی نسبت گرفته شود و مقایسه کنیم، متوجه شدم که سهم گردشگری در دسترس از تولید ناخالص ملی ما، بسیار کم است. سهم گردشگری 4.2 درصد است و گردشگری در دسترس شاید با احتساب نسبت گیری 1 درصد باشد. طبق تحقیقاتی که داشتم، (اگر اشتباه است، دوستان اصلاح بفرمایند) تولید ناخالص داخلی ایران در سال ۲۰۲۰ میلادی ۱۹۱.۷ میلیارد دلار امریکا برآورد شده است و ۱۹۱ میلیارد را وقتی برای 1درصد محاسبه کنیم، یک و نه دهم میلیارد دلار می شود، برای این حوزه من فکر می کنم اگر به دلار و درست باشد، رقم خوبی است.

اما دو مشکل داریم، یکی عدم آگاهی فعالان اقتصادی برای سرمایه‌گذاری در این حوزه و نبود تسهیلات لازم و حمایتی و دوم نبود حمایت‌های اقتصادی از این گروه و عدم اطلاع‌رسانی به ایشان برای استفاده از اماکن و اقامتگاه‌ها و مواردی که فعالان این حوزه مناسب سازی کردند، است. این دو تقریبا می‌توانم بگویم پاشنه آشیل اصلی است که باید انجام شود، اگر اقدامات و برنامه در این حوزه دارید، می‌تواند بسیار خوب باشد.

ما را در لینکدین دنبال کنید : لطفا کلیک کنید.

دانلود مجله سفرنویسان : لطفا کلیک کنید.