مطالبات صنعت گردشگری؛ بررسی زیر ساخت‌ها و انتظارات گردشگری در دسترس
محسن صباغی نژاد؛ معاون توانبخشی بهزیستی استان یزد
مطالبات صنعت گردشگری؛ بررسی زیر ساخت‌ها و انتظارات گردشگری در دسترس
مطالبات صنعت گردشگری
محسن صباغی نژاد؛ معاون توانبخشی بهزیستی
استان یزد
پیش از اینکه وارد بحث آمار شوم، درخواست دارم که اجازه دهید به طور کلی بحث معلولیت را مرور کنم و هم اینکه برداشت هر کس از معلولیت چیست؟ تعریف‌های مختلفی از معلولیت که در کتاب‌های مرتبط با تاریخ معلولیت و توانبخشی است. زمانی که جستجو می‌کنیم، می‌توانیم تاریخچه را بیان کنیم. از علل معلولیت که در زمان‌های اخیر، تعریف معلولیت به طور کلی عوض شده و به نوعی نسبی بودن معلولیت و اینکه توانایی‌های مختلف افراد با یکدیگر متفاوت است. تبدیل گشته که همین تفاوت به نوعی از حدی بیشتر شد. تبدیل به یک ناتوانی و به دنبال آن نقص در مشارکت اجتماعی و به دنبال آن ایجاد معلولیت می‌شود. که همه اینها زنجیره وار به هم وابسته‌اند. یعنی اینکه ما نمی‌توانیم یک خطی داشته باشیم و بگوییم هر کسی که این طرف خط است معلول است و هر کسی که آن طرف خط است معلول نیست.
اگر ما بتوانیم در حوزه‌های مختلف اجتماعی این دید را به عنوان مسئولان و برنامه‌ریزان هر جامعه‌ای وارد کنیم، قطعا خیلی از تصمیم‌گیری‌های مرتبط با حوزه معلولیت راحت‌تر خواهد بود. در هر جامعه اگر ما مشارکت اجتماعی را برای معلولان داشته باشیم، یعنی کلیه اقدامات مرتبط جهت برطرف کردن آن معلولیت انجام شده است. حالا موانع می‌تواند در ارتباط با مشکلات حضور فیزیکی فرد در جامعه باشد، مثل مناسب‌سازی محیطی یا در ارتباط با نوع ارتباط افراد، تعریف شود. به عنوان مناسب‌سازی فرهنگی یا حتی مواردی دیگر از این قبیل، یعنی کلیه اقداماتی که باعث شود یک فرد معلول به راحتی در اجتماع حضور پیدا کند را می‌توانیم به نوعی توانبخشی نام ببریم. یکی از ارکان آن می‌تواند مناسب‌سازی محیط باشد.
نیازهای مختلف معلولین
قطعا اگر بخواهیم نیازهای مختلف معلولین را بررسی کنیم، در این حوزه نیازهای متفاوتی تعریف می‌شود. که یک قسمت اعظم آن برمی‌گردد به نیازهای اولیه و درمانی این دوستان که فرد را در قالب خدمات توان پزشکی آماده کنند. قطعا هر کدام از این معلولین، نیازهای دیگری هم دارند. به عنوان یک عضو جامعه که یکی از این نیازها به بحث تفریح و گردشگری برمی‌گردد که کمتر تا کنون به آن پرداخته شده است.
لازم است اشاره کنم به مباحث قانونی که در بحث مناسب‌سازی وجود دارد. مواد مختلف قانون حمایت از حقوق معلولان مصوب مجلس شورای اسلامی در مواد دو، چهار و پنج به صراحت اشاره می‌کند وظایف وزارتخانه‌های مختلف، ادارات و ارگان‌های مختلف را در بحث مرتبط با مناسب‌سازی معلولان، یعنی ما از نظر قانونی هیچ کمبودی در این حوزه نداریم. مشکلی که وجود دارد بحث دید مسئولین و برنامه‌ریزان است که تا چه اندازه از نظر آنها، انجام این مبحث نیاز روز جامعه است. این را به عنوان مقدمه و آشنای ذهنی دوستان اشاره کردم. که اگر بحثی در ارتباط با مناسب‌سازی می‌شود، این بحث را صرفا از این دیدگاه نبینیم که ما به عنوان مسئولان این جامعه در حال خدمت برای قشری هستیم که وظیفه ما شاید نباشد، نه اینطور نیست.
آمار
بالاخره معلولان ما بر اساس آماری که در همین جلسه ارائه شد ۱۰ الی ۱۵ درصد از هر جامعه‌ای را شامل می‌شوند که من می‌خواهم این درصد را به ۲۵ درصد برسانم. اگر که ما حوزه‌های مختلف نیاز افراد مختلف را در نظر بگیریم. قطعا مطمئن هستم و به صراحت بیان کنم که ۲۵ درصد از هر جامعه‌ای به شکل کاملا تأثیرگذار، از مناسب‌سازی‌های انجام شده یا در دست اجرا، سود می‌برند. و قطعا این مناسب‌سازی در هر جا و مکانی انجام شود، به نظر من به شکل راحت‌تری مورد استفاده مختلف فردی قرار خواهد گرفت.
وزارتخانه یک، می‌تواند آماری ارائه دهد که به تحقیقات کمک کند. دوم اینکه می تواند در حوزه آموزش حمایت کند. سوم اینکه در حوزه ایجاد اشتغال‌زایی با همکاری بهزیستی کمک کند و چهارم این که توسط کمیته گردشگری ورود کند، برای اینکه بتوانند نهادهای شهری را فعال کند. و هم در نهایت لزوم اصلاح قانون‌ها و لزوم ایجاد قانون‌های حمایتی به‌علاوه حمایت و اقدامات عملیاتی مسئولین را بررسی و تسریع کند.
قانون استخدام معلولان
در خصوص قانون استخدام معلولان باید عرض کنم که ۵ درصد نیست بلکه ۳ درصد است. و دستگاه‌هایی که به نحوی از بودجه دولتی استفاده می‌کنند، موظف هستند هر ساله سه درصد از استخدام‌هایشان را اختصاص دهند به معلولانی که تقاضای استخدام دارند. البته باید اذعان کنم که در طول چند سال گذشته، اقدامات خوبی در این زمینه انجام شده است. مشکلی که ما داریم این است که ردیف‌های استخدامی باید همخوانی داشته باشد با توانایی‌های معلولان و به نوعی، نوع کار به گونه‌ای نباشد که باعث آسیب احتمالی به معلولان شود. خوشبختانه در طول یکی دو سال گذشته، روی این سه درصد بیشتر تاکید شده است.
سال‌های قبل جذب نمی‌شدند، اکنون شرایط مهیا شده است. که اگر هم داوطلب معلولی در یک ردیف استخدامی وجود نداشت، این سهمیه ذخیره شود برای آن سازمان و در دوره‌های بعدی استخدام منظور شود. این در ارتباط با دستگاه‌هایی است که بودجه دولتی و عمومی دارند. در بخش خصوصی هم سیاست سازمان بهزیستی، به عنوان متولی حوزه‌های مختلف، نیازهای معلولان در یکی دو سال گذشته بحث توانمندسازی و به طور خاص، بحث اشتغال‌زایی به شکل خوبی ورود پیدا کرده است.
در سطح استان به درخواست‌هایی که در حوزه‌ی معلولین در ارتباط با اشتغال است. و بر اساس قوانین و دستورالعمل‌های ما است، به طور کامل پاسخ گو هستیم. تسهیلات و امکانات خوبی پرداخت می‌شود و من مطمئن هستم که در بحث گردشگری هم اگر در قالب شرایط سازمان باشد. ما مسیر خوبی را در جهت هم استخدام معلولان و هم اینکه یک فرصتی مهیا شود برای اماکن و دستگاه‌های متولی امر جهت حمایت بیشتر پیش خواهیم برد.
مشارکت اجتماعی معلولان
بحث دیگری را می‌خواستم اشاره کنم، این است که به نوعی بحث‌های مناسب‌سازی، حضور و مشارکت اجتماعی معلولان، مانند یک زنجیر به هم متصل هستند. هر جای این مسیر اگر که درست انجام نشود، به نوعی هیچ کاری انجام نشده است. اگر که فقط توجه کنید به مناسب سازی محیطی، مناسب سازی فرهنگی و به مناسب‌سازی مجازی توجه نکنیم، به نوعی کاری انجام نشده است. اگر مناسب‌سازی‌ها را کامل ببینیم و حمل و نقل را ندیده باشیم، اقامتگاه را نداشته باشیم و مواردی از این قبیل، به نوعی این زنجیر، زنجیر پیوسته‌ای نخواهد بود. پیشنهاد من این است که اول آن را در برنامه‌های نهادهای مرتبط بیاییم. در هر شهر و استانی اقامتگاهی تعریف کنیم که صد درصد اصول مناسب‌سازی را رعایت کرده باشد. که منظور ما از ۱۰۰ درصد هم مناسب‌سازی ویژه معلولان جسمی است، هم بینایی و هم شنوایی به شکلی که واقعا ایده‌آل باشد. و…
ما را در لینکدین دنبال کنید : لطفا کلیک کنید.
دانلود مجله سفرنویسان : لطفا کلیک کنید.
مطالبات صنعت گردشگری – مطالبات صنعت گردشگری